insanların 30 ve 60 yaşlarına girdikleri zaman yapmaları gereken operasyonmuş. ben basur illeti nedeniyle oldum ve böylece aradan çıkardım. operasyondan önce anestezi vermek isteyen asistana "gerek yok yeaa" dedim. hiç abartmıyorum. hayatımda verdiğim en kötü, en salakça, en malca karardı. bir hafta kabus gördüm. böyle bir acı yaşamadım. insanlar acı eşiğimin yüksek olduğunu söylerlerdi de bu kadar olacağını da düşünemedim. bebekken bacağım kırılmış ağlamamışım, anam öyle söyler. velhasıl, siz siz olun kesinlikle bayıltın kendinizi. şu an olsam, o antesteziyi içerim, onla yüzümü bile yıkarım.
bana doktor operasyondan bir gün önce lavman vermişti. popoya sokup sıktığınız bir şey. sonra koşa koşa tuvalete gidiyorsunuz. çünkü hemeroid söz konusu olduğu için kalın bağırsağın orta ile son kısmı arasına bakacaktı. ben rektoskopi yapacak sanmıştım ama her şey oraya yatana kadarmış. o makinelerin bip bip sesleri arasında sizi yalnız bırakıyorlar ya. böyle poponuz açık. biri kapıdan içeri giriyor görmüyorsunuz. berbat bir şey. sanırım operasyonun en kötü yanı, çıkınca yaşadıklarınız. ben anestezi almadığım için her şeyi anbean yaşadım. helyum balonu gibiydim. basmışlar havayı tüm sistem şişmiş. hayatım boyunca karın boşluğumun böyle taş gibi olduğunu hatırlamıyorum. yürüyemiyordum. gittim hastanenin duvar dibine oturdum. ağlayacağım ama ona da dermanım yok. tecavüze uğramış gibiydim. * heh, şimdi komik geliyor tabi bana ama o anlar iğrençti. şimdi düşünüyorum da, cidden travma yaşamış olabilirim. velhasıl, sonra babamı gördüm. almış hastane arabası "gel otur" dedi. dedim, "ben oturmam ona". psikolojik olarak iyice dibe vururdum. ayağa kalktım, gittim insanların tek sıra halinde oturduğu koltuklardan birine oturdum. mideme kadar gaz doluyum. çıkarmak istiyorum ama olmuyor. bayılacak gibiyim. artık vücut nasıl bir reaksiyona girdiyse, ben kusma refleksi göstermeye başladım. iki gündür bir şey yemiyorum. midem bomboş. öğürüyorum, hiçbir şey yok. meğer, vücudumuz işler en dibe vurduğunda ne yapacağını bizden çok daha iyi biliyormuş. kusma refleksi gösterdiğiniz anda makat da açılıyor. öyle kasılıyorsunuz çünkü. ben iki üç kere öğürmeden sonra, hayatımın en gürültülü gaz çıkarmasını yaşadım. insanlar korkuyla konuşmalarını kestiler. * ben sandım tüm rektumu döktüm aşağı. altıma bakmaya korkuyordum. böyle bilim kurgu filmlerindeki gibi bir parça göreceğim diye. ondan sonra insanlarla göz göze gelince, herkes "yazık ya adam hasta" der gibi bakıp kafalarını çevirdiler. ben rahatlamıştım. gülmeye başladım. çünkü az önce yaşadıklarım malca bir şekilde çok komiğime gitmeye başlamıştı.
şimdi operasyona girecek arkadaşlar, benim yazdıklarıma bakıp korkmasınlar. benim yaşadıklarım tamamen benim mallığım yüzündendi. sizin daha akıllı olacağınızdan şüphem yok.
sağlık söz konusu olunca, gurur murur yapmaya da gerek yok arkadaşlar. sağlık bu. boru değil. o gidince hiçbir şeyin bir önemi kalmıyor.
