birgün bir anne bir ogul ve bir azrail var imiş.hikayeyi kısaltarak işin özünü verecegim.
anne ogluna senin için canımı bile veririm , zaten benim vaktim geldi bla bla bla gibi cümleler kurmakta ve oglunun ciddi bir hastalıgı bulunmaktadır.gün gelir devran döner azrail gelir.anne kişi aglar yalvarır alma oglumun canını bırak kalsın daha yaşayacak günü var der sızlanır.azrail oglunu madem bu kadar cok seviyorsun seni alatyım o zaman der,birini götürmem lazım sonuçta.anne kişi bir an afallar durur bir kaç saniye ses çıkmaz sonra da ;
ah azrailim ahh can kişinin kendi canı al hamzayı ko beni der...
eee ne demişler önce can sonra canan...
(hikayenin tümünü bilen ya da dogrusunu bilen yazar kişinin edit yapması ya da uyarması halinde teşekkür bir borç olacaktır.)
