Biriktirdiklerini kusacak yer arıyor insan. Günlük hayatta konuşamadıklarını bazen gizlice bir mahlasın ardına saklanarak söylemek kolay geliyor sanırım. Bu da aslında bizi sıkıntı bir tip yapmaktan uzaklaştırıp, kendini normalleştirmeye çalışanlar olarak gösteriyor. Bu ülkede, bu psikoloji ile giriştiğimiz en mantıklı eylem bence. Yaşasın sıkıntı tipler!
