gerçek adı Abdüluzza bin Abdulmuttalib bin Haşim olan ateşin babası lakabıyla da anılan ebu leheb kuranı kerimde kendisinin helak olacağı tebbet süresinde belirtilmiştir. tebbet süresi nefesi ve beyzavi tefsirlerinde şöyle açıklanmaktadır.
ibni Abbas (Radıyallahu anhüma)dan rivayete göre; en yakın akrabasını korkutma emri alan Rasülüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Safa tepesine çıkıp Kureyş boylarını islam’a davet ettiğinde, onları önlerindeki şiddetli azaptan korkutunca, Ebu Leheb: “Helak olasın! Biz de önemli bir şey var diye işimizi gücümüzü bırakıp toplandık, bizi bunun için mi çağırdın?” dedi. Diğer bir rivayete göreyse; Rasülüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)e atmak için taş almıştı ki, bu sure-i celile ile elleri de, kendisi de lanetlendi. O daima: “Yeğenimin dediği haksa, malımı ve üç oğlumu verir kurtulurum!” derdi. Ama Rasülüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)in bedduasıyla bir oğlunu aslan yedi, kendisi de Bedir vakasından yedi gece sonra bulaşıcı bir hastalığa yakalanarak helak oldu, bulaşma korkusuyla yakınları ondan uzak durdukları için, üç gün o halde kalarak kokmaya başladı. Artık utanma belası bir çukur kazıp bir sopayla onu içerisine attılar, üzerini de taşlarla örttüler. Ümm-ü Cemil adındaki karısı ise; Rasülüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)in yoluna döşemek üzere dikenler toplar ve bir iple boynuna bağlayıp taşırdı. O çok soylu bir aileden olmasına rağmen, cimriliğinden dolayı, bir de Rasülüllah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)e karşı şiddetli nefreti yüzünden bu işi bizzat kendisi yapardı. işte buna mukabil, boynunda cehennembukağıları ve sırtında ateş odunları bulunduğu halde cehenneme gireceği beyan edildi.
