Kimileri için 9 yıl geç izlenmiş bir James Cameron filmi.
Hadi diyelim bu bir film; kurgusunda gayet mantıklı bir şekilde betimlenen, doğadaki herşeyin bir biriyle ilintili olduğu, bir bütün olduğu, her bireye ve bitkiye, atoma hatta onun da alt bileşenlerine erişimi olan bir güçten bahsediliyor. Evet bu bir film. Kurgudaki Botanikçi miraca çıktığında ancak geri gelip gerçek olduğunu söylüyor.
Biz defalarca bizimle iletişim kurup yazılı metin ve canlı klavuz gönderen gücü dinlemekten geri duruyoruz.
Tarafsız ve eşitçe Rahman olup her var ettiğine sağladığı imkan ve zemin var, aynı zamanda rahim de; kendisine yönelenlere ayrıca bir desteği, iletişimi, teyidi var. Ulaşmak, birşeyler söylemek, sormak ve teyit almak için biyerlere kuyruk veya kabloyla bağlanmamız gerekmiyor. Damarımızda akan kandan ve düşüncemizden daha yakın bir güç, hatta düşünce zeminimiz bile onda...Ondan saklıyacak birşeyimiz olmadığında yakınlık daha da artmakta.. tavır düşünce ve fiillerimize göre her an taşları yeniden dizmede... Onun adına, onun için, onunla yapılmayan işler kısır döngüde... senaryoda geyik benzeri hayvanı vururken söylenenler besmele şerhinde farklı bir ufuk aralamış durumda...
