yakın geçmişte paygamberlerin karikatürünü çizen danimarkalı çizerler epey eleştirilmişti. bugün bakıyorum bu olayı eleştiren , saygısızlık olarak gören bazı kesim, söz konusu muhalefet oldukları biri olunca basın özgürdür düdükleri çalmaya başladı.
basın bu ülkede ya da dünyanın hiç bir yerinde tamamen özgür olmamıştır ve de olmayacaktır. bunun, kişisel hakların korunması, ulusal güvenlik durumları gibi çeşitli sebepleri vardır. kişisel hakların korunması ve basın özgürlüğü çokça karşı karşıya gelmektedir. tabi ki bu tartışmanın galip gözükeni basın özgürlüğünü savunan medyadır. ancak bağımsız mahkemeler bunun aksini düşünmektedir, kişisel hakların korunmasını medyanın reyting ve tiraj kaygılarından üstün tutmaktadır. kişisel görüşüm ; doğru olan da budur.
sınırsız bir özgürlükten bahsetmek tehlikelidir, belki de kendi başımıza gelmediği için konuşmak kolaydır bu konuda. yakın geçmişte gamze özçelik ve gülben ergenin isteği dışında bazı görüntüleri basına yansımıştı, medya tiraj ve reyting uğruna bu olayları sonuna kadar kullanabilirdi ancak mahkemeler tarafından bu engellendi. o insanların yerine kendimizi koyarsak eğer basın özgürlüğünün sınırlarını yeniden düşünürüz.
hiç bir özgürlük sınırsız yaşanamaz, muhakkak bir noktada başka bir özgürlükle çakışır. burda ön planda olması gereken insan haklarıdır, kişisel haklardır.
