müziğin sesini duyamayanlar,dans edenleri deli sanırlar der nietzsche. Benim fikrim her birey en az bir parça delidir ve bu her parça o bireye en az bir renk katar ve bu bireyler, sadece bunu saklayabildikleri, bastırabildikleri zaman toplum tarafından kabul görüceklerini düşünürler. Peki bu bireyler, toplum içinde kabul görebilmek icin, toplum kavramına özgünlüklerini sunmuş olmazlarmı böyle yaparak? Ve bu onları birey olmaktan çıkarıp sadece, bütünün diğerleriyle tıpatıp aynı olan bir parçası yapmaz mı? Benim kişisel görüşüm, Evrende beyaz ve siyah arasında sonsuz farklı ton var oldugudur arkadaşlar. Yani kimse gri , pembe, yada mavi olmak zorunda değildir, olmamalıdırda.
