o bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı.
sonra da çift çıkardık; kar yağardı, biz dinlemez, çıkardık!
o kentte bütün sokaklar biz yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı,
insanlar dar yapılmıştı, biz çıkardık!
kar durmazdı, üşüşürdü saçlarına ve hep bir şeylere ağlardı o karlı havalarda
avurtlarına çarpan kar taneleri,
gözyaşlarının sıcaklığına çarpar erirdi
erirdi...biz yanyana, yana yana! yana yana...
o bir yenik serçeydi sıkılınca ağlamaya çıkardı
ben yürüsem bütün yollar ona çıkardı...
