En güzel anın hissedilmesi nedense o an geçtikten sonradır. O anı yaşarken ilerde düşünüp de iç geçireceğimizin farkında olamayabiliyoruz. insan bizzat o anı yaşarken değil de zaman geçtikten sonra o anı anımsayınca gerçekten "vay bee ne de güzeldi" der. Yani mutluluğun gerçek kıymeti zaman geçince anlaşılıyor. Ayrıca en güzel an için anımsadığımız anda mutlu olmamıza gerek de yoktur. En mutsuz olduğumuz anı düşününce de mutlu olabiliriz. Kısacası gelecek kaygısı gütmenin dozunu ayarlayıp, gelecek için şu anlık içinden geleni yapmalı. insan iyisiyle kötüsüyle bu yüzden mutlu.
