son zamanlarda o kadar çok yaşadım ki, artık en sonuncusunda şunu yaşadım:
uyandım, baktım hareket yok, bağırmak istedim bağıramadım. içimden dedim ki, "aa gene karabasan gelmiş amk, kolumdan ne güzel duman çıkıyor lan öyle. öfff keşke hemen bitse." o sırada önümden bir gölge geçti. "aaa peder sabah namazına kalkmış." diye diye alıştım.
