işin teorik kısmı aslen şudur; kadın topraktır. erkek ise tohum. toprak tohuma, tohum toprağa kavuşmak ister. çünkü yaşamın dengesi tamamen bunun için dizayn edilmiştir. metabolizma tamamen bu döngüyü tamamlamak üzere çalışır. kadın uzunca süren eylem sonrası tatmin olurken erkek tamamen sonuç odaklı olarak daha kısa sürede tatmin olmaktadır. kadının bünyesi sırf tohumu korumak adına daha dayanıklıdır. acı eşiği erkeğe nazaran daha yüksektir. aslalolan tohum ve topraktır.
bu açıklamalardan sonra bir kadının bir erkek ile yapabileceği en güzel eylem bellidir. ancak sosyalleşen ve tabuların altında sıkışan birey bu gerçeklikten oldukça uzaklaşmıştır. hele ki toplumumuzda kadına yönelik baskı ve erkeğin yozlaşması sonucu dişil enerji eril enerjiye dönmüş ve kadınların neredeyse pipisi çıkacak noktaya varmıştır.
oysa kimlikleri, tabuları, mitleri bir kenara bırakıp "insan" olarak yaşamayı becerebilsek bu tartışmaların zaten sonu gelecektir.
