Oturup saatler boyu düşündüğüm odamda en tabii olarak görülen şeyleri sorgularken vardığım gerçekliklerden biri daha.
Kadın olmak diyorum. Temayül ettiğiniz vakit en şefkat dolu cinsel ilişkide dahi edilgen olmanın vermiş olduğu rolü gereği aşağılatır kendini sırf bir haz için.
Fakat tam tersini de düşünsek olmaz mı? Sevgiyle ona yaklaşan erkek kendini ona vermeğe can atar gibi değil midir?
O kadının yüce bedeninde bütünlenme heveslisi erkek, kadının uçsuz bucaksız ruhunun içine geçebilmeye çalışır gibidir başka bir görüşle...
Spermlerin yumurtaya koşuşundaki hedefe varma ya da bir sığınma biçimi erkek ve kadının ilişkisi içinde de görülmüyor mu?
Tabiki bu konuya dair bilinç her kadın için geçerli değildir.
