ot gibi yaşıyorsunuz, hep asık suratlı dolaşıyorsunuz etrafta, işte veya okulda sürekli aynı insanların yüzlerini görmeye tahammül edemiyorsunuz artık iyice onlardan soyutluyorsunuz kendinizi bir süre sonra sıkılıyorsunuz yaşamınızı sorguluyorsunuz ben niye yaşıyorum diye hayatınız size saçma gelmeye başlıyor.
