Hayatın anlamını kaybetmesinden sonra gelen duygudur. insan yaşamak için bi sebeb bulamayınca düşüyor bu boşluğa.
Mal gibi günleri geçirmek, takvimlerden gerçektende haberinin olmaması. Sadece başına gelen olaydan bu yana kaç gün geçtiğine bakarsın. Fakat hangi ayın kaçı bugün günlerden ne umrunda olmaz. Sadece günler geçsin istersin işte.
için kapkaranlık, hayata dair bi umudun da yoktur artık. Tek görevin vardır etrafındaki insanları mutlu etmeye çalışmak. Kalanların sağlığı iyiliği için uğraşmak.
Neyseki müzik dinlemek var. Neyseki içindeki karanlıkları sen anlatamazken anlatabilen şarkılar var. Neyseki insanlardan nefret edip uzaklaşmak için kaçılabilecek kulaklıklar var.
Kısaca kendini boşlukta hissetmek büyük çığlıkların ardından düştüğün dinginlik, sakinlik ve kabulleniş evresidir.
