Başıma çoğu zaman tatsız olaylar açan Bu durumun üzerinde, Bu yaşıma kadar geliştirdiğim apolitik kişiliğimin payı büyük elbette. Kırgın olduğum, samimiyetine güvenemediğim, devam ettirmeyi istemeyip, bir an evvel sonlandırmayı arzu ettiğim sohbetlerde istemsizce yaptığım davranıştır. Ya da tam tersi etkilendiğim, hoşlandığım biri ise; o an hissettiğim duygu ve kafamın içinden geçen düşüncelerimi saklamak için istemsiz olarak yaparım.
Göz teması kurmak iletişimin başat kuralıdır. Varolmanın, varoluşu kabulün olmazsa olmazıdır. "Ben varım, buradayım." Demenin sessiz, fakat en etkin, en kısa yoludur ve doğru iletişimin % 70 inin doğru bir beden dili olması göz önünde bulundurulduğunda; onaylanmadan doğru ve gerçek anlamda bir iletişim sağlanmış olmaz. Hayvanlar dahi farklı bir ortama girdiklerinde ilkin göz teması kurarak, varlıklarını kabul ettirirler etraflarına. içgüdüseldir. Aksi ve süreklilik arz etmesi ise patolojiktir. Bir Kişinin bunu sürekli yapıyor olması; tedavi edilmesi gereken depresif, güvensizlik, yetersizlik duyguları ve düşünceleri geliştirmiş olabileceği psikolojik sıkıntıların sebebi olabilir. Tam aksi egodan yapıyorsa ki; şişirilmiş egolarında kaynağı yine bastırılmış yetersizlik ve güvensizlik duygularıdır.
Bu patolojik durumların dışında kalan ve günlük yaşantımızda sık sık başımıza gelen Göz teması kuramama durumlarında, kişinin söylediklerinden farklı olarak, karşındaki ile ilgili mutlaka; anlaşılmasından çekindiği, sakladığı iyi veya kötü bambaşka duygu ve düşünceleri vardır fikrimce.
