insanların henüz bugünkü gibi yozlaşmamış olmasıdır. esnaf kültürü vardı en basitinden. insanlar birbirine tahammül ederdi ve komşuluk henüz değerli bir kurumdu. sokaklarda rahatça gezebilirdin terör gene vardı ama böyle sokakların ortasında her an başına bir şeyler gelme ihtimali düşüktü.
sapıklar tacizciler gene vardı ama 10000 de 1 görülürdü. bugün bu sayı 1000 de 1 e düştü belki daha da aşağılarda. her akşam haberlerde kaza haberi kadar bu tipte haberler görüyoruz. o zamanlarda insanlar büyük tepki gösterirdi topyekün bugün ise tepki gösterenlere duyar kasıyor diyorlar ve bu sapık piçlere özenen gençler türüyor mantar gibi. böyle olayları normalleştirmeye çalışmak o zamanlar ahlaksızlık iken bugün yapanlar ve yapılmasını normalleştirmeye çalışan davarlar normal karşılanıyor.
doksanlar son demleriydi bunların. ne zamanki milenyuma girildi ve ülkede siyaset diğer tüm herşeyin üzerine örtü gibi örtüldü durum bugünkü seviyelere geldi.
