bu ülkede çeşitli inanç grupları ( sağcı, solcu) zulüm gördü. kimi zaman çalışmaları, okumaları engellendi, kimi zaman sırf etnisiteleri ya da düşünceleri yüzünden hapsedildi. bunda hemfikiriz.
ama bu topraklarda kimse aleviler gibi yakılmadı. ayrıca devlet dün olduğu gibi bugünde alevilerin inancını tanımıyor, diyanet bütçesinden kuruş harcamıyor.
bugünse devlet kendini seküler, laik, alevi diye tanımlayan yurttaşlarını ekonomik sistemin dışına itekledi. alevilerin ticaret yapması, kamuda işe girebilmesi artık çok daha zor. dün yakıldılar, bugün aç bırakılıyorlar. zulüm şekil değiştirerek devam ediyor.
bakmayın siz siyasetçilerin " kardeşlik" yalanına. onların tek bildiği din kardeşliği.
