bugün yarın havaya düşmesini bekliyoruz. kışı apayrı seven ben ise nedense heyecanla bekleyenlerdenim. gözle görülen bi şey yok oysa ki, olup biten bir şey de yok bu cemre düşmesinde ama ben bekliyorum işte. köy kahvesinde çay içerken yaşlılara hep soruyorum ne zaman düşer diye. tarihlerini de çok iyi biliyorum aslında ama onların doğayla ilgili sorulara çok tuhaf yaklaşımları var, sormasam duymasam olmaz. doğayla özdeşleşen insanlar kitaptan okuma bilgiler gibi cevap vermiyorlar hiçbir zaman. böyle kestirmeden cevapları var ölünesi gülünesi. bazısı diyor nabıcan sen cemreyi, vallahi ben de bilmiyorum ben bekleyenlerdenim sadece.
bir de ne zaman cemreden sohbet açılsa ahmed arif'in taş duvarlara söylediği şu mısralar geliyor aklıma.
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin. saygıyla.
