bir yaz akşamı epeyce geç bir saatte balkonda otururken sokaktan süratle bir araba geçti. içinden bir kadın sesine benzettiğim çığlık sesi geldi. elbette hemen plakasını aldım. alkolü biraz fazla kaçıran bir kaç genç mi, yoksa benim evhamım mı emin olup olamama arasında gidip gelmektense 155'i aramaya karar verdim. cevabının ne kadar önemli olup olmadığının tartışmalı olduğu bir yığın soruyu cevapladıktan sonra; - ki buna benim kimlik bilgilerim de dahil - esas soru geldi;
- şikayetçi misiniz?
gecenin ikisinde bu soru karşısında ikinci şoku mu yaşadım. ne diyeceğimi bilemedim. bir an duraksadım. şikayetçi olduğum takdirde, e-devlet uygulamasından hakkında şikayetçi olduğum tanımadığım araç sahibi şahsın veya şahısların da benim kimlik bilgilerime ulaşabileceği düşüncesi şimşek gibi çaktı beynimde ve çaresiz değilim dedim.
misyonunu yitirmiş, unutmuş nice resmi kurum ve faaliyetlerinin içinde insanın canını en yakanlardan biridir.