29 ağustos 2008 karlsruhe köln maçını izliyordum. bir anda yere yığıldığını gördüm. ne olduğunu kimse anlamadı. her şey bir anda oldu. önce normal bir sakatlık zannetti herkes. daha sonra işin ciddiyeti anlaşılınca doktorlar koşuşturmaya başladı başına. yerde yatan ümit'in gözlerinden parlayan ak çok fazla tedirgin etti herkesi. doktorun küçük bir makas çıkardığını gördüm ama dili boğazına mı takıldı yoksa başka bir şey mi oldu onu bilemiyorum. takım arkadaşları endişeliydi elbet. hatta daum ve mondragon ağlamaya başladılar. apar topar kalp masajı yaparak dışarı taşıdılar ümit'i. oyun durdu. kimse oyuna devam etmek istemiyordu. bir süre bekledi herkes. endişeler artarken, kenardan köln takımının doktorunun "ok" işareti geldi. ve stattan alkış koptu. kaçan keyfimiz geri geldi. rahatladık.
