şu günlerde biraz hastayım. ateş cikmadan once titreme üşüme geliyor. anane evindeki kütük gibi yorgan var ya heh. ben ananemle yaşıyorum. o yorgani bizde evin bekarina verirler sari kütük gibi bir şey.
ona ben sahibim.
öyle imerugun iti gibi titrerken o kütük gibi yorganin altinda bile, ulan dedim şimdi nefesi yanımda sıklaşan, gözleri o halime yaşaran, hani şu şifalı gözleri.
kollariyla zaten agriyan sirtimi sımsıkı saracak, teni tenimi isitacak şifalı ayetleri mirildanacak kulagima
usumekten gelen titremeyi heyecana dönüştürecek bir hanım olsaydi yanimda, sarılıp isitsaydi dedim.
evet ateşli ateşli kabuslarin arasinda aynen bunu düşündüm. bir diğeri de evdekilere yönelikti. ulan insan gelir bi oglusum nasilsin deyip alnimi oper orada dizi izliyonuz vicdansizlar diye mirildaniyordum :(
heh neyse dun aksam 19.30dan sabaha kadar ara ara sicramalari saymazsak uyudum.
bugün gün icinde yine titredim ananem üstüme bir yün battaniye atmış.
allahım ne hanimi ne alindan opmesi bana gerek olan yun battaniyeymis.
sicacik tuttu.
o tuy gibi seyleri vucudumda gezdikce şefkat duygusunu da tattim.
kimseye ihtiyacim yok lan benim battaniyemi verin bana sevgisiz pislikler!!!!
