yarı yıl ve yaz tatili bittiğinde, özel günlerde ve karne günlerinde akşam vakti elinde tokalarıyla gelir “saçımı kıvırcık yapar mısın?” der. bende yalandan düşünür gibi yapıp sonra içeri alırım. hayır derim diye biraz korkar çünkü annesi ilgilenmez pek. sevmez saçını yapmayı. bazen öreriz, bazen kıvırtırız, bazen kıvırtıp minik tatlı bir topuz yaparız. çok güzel dümdüz parlak saçları var aslında. yapmayalım bak ne güzel saçların var diyorum ama illa kıvırcık istiyor. insan onda olmayanı küçük yaşta bile istiyor sanırım.
sadece böyle güzel anılarla hatırlanması gerekirken mevcut durum yüzünden pis düşüncelere alet edilen, el kadar minik, saçları dalin kokan kızlardır. seviyorum sizi.
