Barış Manço'nun sevdiğim şarkılarından biri. Daha doğrusu istisnasız her şarkısını seviyorum ama bunun ritmi -belki de çok tuhaf bir biçimde, sebepsiz- hoşuma gidiyor.
"Aman yavaş aheste
Sabırlı derviş murada ermiş
Acelesi olana ağır ol demiş
Aman demiş aheste
Aman yavaş aheste
Tiz-i reftar olanın payine dağmen dolaşır
Erişir menzil-i maksuda aheste giden
Aheste çek kürekleri aheste
Perdedari mikoned der kasr-ı Kayzer ankebut,
Bum nevbet mizedend der târem-i Efrâsiyâb.
Aman yavaş aheste
Söz gümüşse sükut altınmış
Demek ki susmak daha kıymetli
Sessiz sakin durmak varken
Konuşup yorulana bilmem ne demeli
Aman yavaş aheste"