tarih boyunca tüm milletler hatta kabileler bir şeylere tapınma zorunluluğu hissetmiştir. kendisinden büyük bir ilahi güce...
buda bize gösterir ki inanmak insanlar için gerekli bir olgudur. kimisi (ki zeki olanlar) allah a inanır, kimisi ineğe, kimisi güneşe. ama yine de bir inanç vardır. kendini derin boşluktan alan, hayata tutunmasını sağlayan, dünyada bir amacı olmasını sağlayan bir tanrısı vardır.
inançsız olmak ise kimi zaman ortam yapmak içindir, kimi zaman kapasitenin dünya olaylarına yetmediği durumlarda ortaya çıkar. inançsız olmak erdem değil tam aksine tüm insanların ihtiyaç duyduğu şeylerden birini reddedip intihar etmek gibidir. dünyada açık olarak gözüken bir yaratıcının varlığını kabullenememektir. kişiye hiç bir getirisi yoktur. eğer haşa tanrı yoksa hiçbir şey kaybetmezsin inanarak, ama varsa sonsuz ahirette çok şey kazanabilirsin, tüm nimetleri tadabilirsin. boşluktan kurtulur, gününün yetmediği işlerde sığınacak bir kapı, el açacak sonsuz kudretteki yaratıcıya sahip olursun.
