Sana seni seviyorum demek isterdim lâkin aramızda o kadar çok duvar, o kadar çok his ve o kadar çok yaşanamamışlık var ki... Yapmıyorum. Hadi hepsini geçtim; aramızda insanlar var be adam. Aramızda koskoca bir kalabalık var. Hepsi tanıdık sanki bir ben yabancıymışım gibi sana. Ya da bütün herkes güneş ben titrek bir mum ışığıymışım gibi. Oysa benim titrekliğim sen yanımda nefes alıyorsun diyeydi. Heyecandandı, şaşkınlıktı. Aptallık değildi, anlıyor musun?
Okumayacaksın, görmeyeceksin, sevmeyeceksin.
Ama ben seni okuyorum, ben seni görüyorum, ben seni seviyorum.
Seni seviyorum,
Sen beni tanısan... Tanısan severdin aslında.
