insanın hayatının ağzına s.çan hadisedir. zamanla azalmaz sadece acıyla yaşamak öğrenilir. ilk birkaç gün çok kötüdür. hıçkıra hıçkıra avcunu ısıra ısıra ağlarsın. en zoruda geceleridir. gündüz bir şekilde geçerde geceler boğucudur. ne yapıyo, ne ediyor, uyuyor mu, şu an o da beni düşünüyor mu, diye delirircisine düşünülür. artık sabahları ıslak yastıkla uyanmak olağan hale gelmiştir. bütün bu sıkıntılara rağmen giden geri dönmez zaten dönmemelidir.
