bu ülke hiçbir zaman gül bahçesi değildi. eski türkiye' de de darbeler, faili meçhuller, yoksulluk, yolsuzluk vardı. her dönem farklı gruplara baskı uygulanıyordu( solcular- başörtülüler)...
ancak her şeye rağmen insanlar ortak acılarda, mutlulukta birleşiyorlardı. ülkede özgürce yazıp çizen mizahçılar, kalemini satmayan gazeteciler vardı. hayat zor da olsa insanlar gülünecek bir şeyler buluyorlardı.
bu hükümet, bu ülkenin aydınlarının özgürlük yolunda verdiği tüm mücadeleyi ( hem de özgürlükçüyüm diyerek ) çöpe atıp cumhuriyet tarihinin en baskıcı rejimine dönüştü ve kullandığı dille (ayrıştırıcı) toplumu böldü. artık daha az gülüyor, daha çok ( ötekinden) nefret ediyoruz.
