genelde yalan söylemeyi pek beceremeyiz, en azından uzun soluklu yalanlar silsilesini yönetme şansımız yoktur. çünkü biz o kadar uzun konuşuyoruz ki, çoğu zaman konuşmanın başında ne dediğimizi kendimiz bile unutuyoruz. nasıl uzun soluklu yalanlar silsilesi yönetelim di mi ama ?
sonra, biraz boş boğaz tiplerizdir, hatta patavatsız bile denebilir bizim için. düşünmeden konuşma konusunda da üstümüze yoktur. aklımıza geleni anında söyleriz, "ulan bu laf nereye gider? , beni yanlış anlar mı?" filan pek beceremeyiz.
son olarak, rahmetli anneannem'in bana on yaşlarımda olduğum dönemde dediği gibi, "dilim seni dilim dilim dileyim, başıma ne geldiyse senden bileyim."
