hiç abartılacak bir durum değil. çünkü takım taraftarlığı milli takım taraftarlığına benzemez. ben hiçbir zaman bir everton taraftarının liverpool'un avrupa başarılarına sevindiğine tanık olmadım. keza aynı şey her avrupa ülkesindeki takım için geçerli. karşı takımın aldığı her türlü başarı kendi takımının hanesine yazılmış bir eksidir sonuçta.
manasız faşistliğe gerek yok. dibine kadar sevinebilirler galatasaray elendi diye. haklarıdır.
eğer herkes karşı tarafın avrupa başarısızlığına üzülseydi hiçbir mekanda çarşaf çarşaf tromso rezaleti ya da cl'de sıfır çekme geyikleri olmazdı. tribünlere oynamanın manası yok.
an itibari ile bir galatasaraylı olarak fenerbahçe'nın cl'de başarılı olması düşüncesi deli ediyor beni. ama adım gibi biliyorum; fenerlilerin de aklında bu sene kendi sahalarında oynanacak uefa finalini galatasaray'ın alması korkusu var. işte güzel olan da bu zaten.
kısacası taraftar olmak biraz da delikanlılık istiyor. başarısızlığı tüm türkiye'ye mal etmek de delikanlılığa sığmıyor.
