birçoklarının aksine oynayacağımız maç öncesi "3 atarız-5 atarız, olmadı bi de final yaparız" tadında "atem tutem ben seni" moduna girmeden, efendi gibi maçımızı oynayıp, hemen akabinde yensekte/yenilsekte kesinlikle abartmadığımız (bkz: sol frame) gerçeğiyle bir kez daha yüzleşince kabaran hissiyat.
fenerbahceli olmanın kendisi tek başına gururların en büyüğüdür o ayrı.
