nedense aklıma 'hiçbir düsmana gerek yok en büyük düşman zamandır' kelamını aklıma getiren durumdur.
herşey vaktinde güzeldir, buzahaneden çıkmış elma ile dal elması arasında kamyonlarca fark vardır. buzhane elması saman gibi tadsiz dal elması ise kokuludur.
kıcı kırık elmada bile bu kadar farkvarken bu mevzuatlarda bile bütün kurallarin işlemesine sasmamak gerek.
zaten oı saskinlik hüzzam makamından daha da beteri herdaim kum yemişcesine tad birakmaktadir damaklarda.
vel hasıl-ı kelam herşey zamanında güzel ne bir an önce ne de sonra...
fakat bunu kim becerebilir, bu da ayri bir muamma...
