benim için daha da bir anlamı olan gitardır. lise 1. sınıfa gidiyorum. yeni yeni keşfediyorum sanatçıları, grupları. bir walkmanim var deli gibi müzik dinliyorum. sürekli kulağımda kulaklık. müzik dinlemekten kulaklarım yara olmuş o derece manyaklık. içimde deli gibi bir müzik yapma isteği var. aileme söylüyorum. müzik olayına tamamen karşılar. benim gitar çalarsam manyak, ateist, alkolik biri olacağımı sanıyorlar. almadılar bana bir gitar. okula minibüsle gidiyorum. dedim binmem minibüse ne olacak. lise 2. sınıf 1. dönem hep yürüdüm okula, paraları biriktirdim. o parayla da kimseye sormadan dandiğinden bir klasik gitar aldım. gitarı yüklendiğim gibi eve. kapıda beni gitarla gören ailem şok oldu. bir sürü olaylar çıktı gene. sen o gitarı at, geri götür vs. diye. tabiki atmadım. dolasıyla kimse beni kursa da göndermedi. bir arkadaştan temel akorları öğrendim. sonra bir metod kitabı aldım yumuldum gitara. günde 5-6 saat odaya kapanıp öğrenmeye çalışıp durdum. işte böyle kıymetli bir gitardır. 14 yıl geçmiş halada saklarım. klavyesinde parmağımın oyukları vardır.
