kulaklığımdan beynime akmasına izin verdiğim tek türkçe rock şarkısı*.
(fikret kızılok yadigar ve sadık gürbüz dostun bahçesine bir hoyrat girmiş arasında)
nedense sözleri bana sevgiliye duyulan aşk için değilmiş gibi gelirdi.
sonra şebnem ferahın ablasının ölümünden 11 ay sonra 1999 depreminde de babasını kaybettiğini
ve şarkının da bu yıllara ait olduğunu öğrenince şüphem kendimce doğrulandı.
elektra kompleksinin acılarla harmanlanıp kamufle edilmiş haliydi(abarttım biliyorum).
yeniden başlarken, silmesi zor da olsa denemişti şebo bacı.
