Bence yeteri kadar kazık yememiş kişi aynı zamanda hayatta yeteri kadar exp/tecrübe kazanamamış kişidir
zaman geçer ve insanlar değişir. bunu önleyemezsin çünkü doğanın kanunu bu. öğrenmen gereken tek şey insanlara güvenmemek. güvenmek acizliğin göstergesidir. ve insanoğlu senin acizliğini gördüğünde ezmeye devam edecektir. çünkü insanlık yapıcı değil yıkıcıdır. bunu anlamak için ilk insan ve sonrası dönemleri araştırmak yeterli. bazı bazı boşlukta hissedersin kendini. belki birilerine güvenmek ya da ne bileyim sarılmak istersin. işte asıl hata budur. gerçekten birine güvenmek istiyorsan yardımcı olacak tek şey aynadır. gözlerine bak ve güvende olduğunu hisset. senin yaşamın, senin seçimlerin..küçük bir örnek vereyim; islam inanışına göre tanrı tektir ve çok kudretlidir. fakat o insanlığı bir sınava dahil etti. yalnız buradaki en önemli nokta; o insanlara güvendi.. sonuç nedir ? hepimiz cennete mi gideceğiz ? yoo hiç sanmıyorum. peki ya tanrı gücünden ve kudretinden bir şey kaybetti mi ? inananlar için hayır. inanmayanlar için ise kocaman bir; evet ! mesele şu ki o insanlara güvendi ve karşılığında inandırıcılığını kaybetti. güven acizliktir..
son olarak düşünüyorum da tüm bu yazdıklarımı gerçekten uygulayabilseydim şuan çok daha farklı bir hayatım olabilirdi. bazı tekdüze sistemleri dahi değiştirebilirdim. evet düşünmek bir halta yaramıyor. tıpkı bir öğrencinin hiç çalışmadan allah'a sürekli dua etmesi ve sınavı geçememesi gibi. zaman akıp gidiyor. Bir an önce insanları güvenmeyi ya da oturduğun yerde bir şeylerin olmasını beklemelisin. En zor adım ilk adımdır. Sonrası açıklık..
