Ne kadar büyük gelmiştin küçük yüreklerimize.. Tüm heybetinle , ihtişamınla kollarını açtın , zamanı geçirilebilir kıldın bizde. Okuldan çok ihtiyaçtın artık , sendeydi bütün kimliklerimiz. Duygular limanıydın gelip geçen gençliğimizin. Dört sene boyunca demir attık senin sarı - yeşiline..
Bazen siyahın asaleti cebetti , bazen kırmızının ihtişamı , bazen de beyazın masumiyeti.. Ama tek vazgeçilmezdi sarı - yeşil..
Duygular kazanında kepçe görevindeydik , her karıştırışında başka bir tat aldık hayattan. Hüznün vazgeçilmez yüzüydün ve kahkahanın gözyaşları..
Şimdi ne mi kaldı geriye? Zamanın hırçın dakikaları üzerimize planlar kurarken , bina siluetinden çıkıp yüreğimize kazıdığın adın , adınla büyüyen yüreğimiz ve hiç bitmeyecek sevgin..
Sevginle kelepçelenen yüreklerimizin anahtarı kayıplarda. Hayat ilk bakışımızda sen vardın , son bakışımızda da sen olacaksın..
Elveda..
