bide artistlik yapan babadır. bana adam diyor ki ölünce sana o kadar mal bırakcağım o yüzden benle aranı iyi tut. sen kim köpeksin senin malından sebep ikiyüzlü davranıp senle aram aman bozulmasın diye sana katlanacağım?
istersen paraları git çöpe at, istersen araziyi, sanayideki yerini aleve ver.
babalarda bu özgüven nereden geliyor anlamış değilim. sanki evlatlar onların malları olmadan bir hiç gibi davranıyorlar.
o yüzden ister satsın ister satmasın gram hak talep etmediğimi zaten kendisine de söyledim ama adam zorla bana para yedirmek için resmen hep uzlaşma yolu arıyor.
ben para ile satın alınacak bir evlat mıyım?
bir daha bu mevzuyu açarsa satarsan ikimize satmazsan sikimize diyeceğim.