ikisinin de fikirleri önemlidir. sosyal bilimlerle ilgilenenler boş şeyler yapmıyor. bilimsel gelişmeleri takip edip bunların ışığında kuramlar oluşturuyor ve bunu pratiktekilere uygulatıyor. yani bir felsefeci bir fikir kuracağı zaman var olan buluşları veya bilimin kabul ettiği doğrularla çelişmemeye çalışıyor, bunu alıp fikri olarak temellerini oluşturuyor veya bunu bir sosyolog da yapabilir. ardından bunu siyasiler, askerler veya devrimciler de alıp uygulamaya sokuyor. bir edebiyatçı bile bir fikri analizi kitabında eğer bu fikir olursa nasıl bir toplum olur diye analiz edebilir. burada ne sözelcilerin ne sayısalcıların hakkını yememek lazım. sayısalcılar bir şeyin nesnel temelini bulur, diğerleri onları yorumlayıp topluma, hayata uyarlama çalışır. toplum bir organizma olduğu için işlevler farklı olsa da toplumun var olması için hepsine ihtiyaç vardır. mesela bunu bir örnekle anlatalım, bilinçaltının keşfi, sanatı etkilemiştir, sürealizm ful freudculardan oluştur. ancak bu sanatçılar akımını oluştururken gene bilimden faydalanmıştır.
spencer, sosyal darwinizmi kurarken gene darwin in fikirlerini topluma uyarlamaya çalışmıştır.
postmodernistler, bu insanlar da göreceliği aslında hedef almıştır. yani o da bilimseldir.
örnekler daha aklıma gelmiyor ancak böyle durumlar vardır. sayısal ve sosyal bilimler iç içe çalışır ve ikisi de insanın gerçeğidir.
