'bitki' adına takılmadan girersek çay konusuna sanırım okuyucuya bir yararımız olabilir. bitkilerin işlem görmüş, torbalanmış, ambalajlanmış olanlarından bağımsız olarak; 'şifalı' oldukları insan ekseriyeti tarafından tescillenmiş olan bitki yapraklarının veya çiçeklerinin doğrudan (doğal) kullanımı ile yapılmış çaya bitki çayı denmesinden yanayım kendi adıma.
her ülke erbabının bir bitki çayı terkibi (formülasyonu) vardır muhtemelen. ben benimkini naçizane arzedeyim: orta büyüklükte bir cam çaydanlık içine; nar çiçeği, tarçin, keçi boynuzu, ince soyulmuş kırmızı elma kabuğu, yaban mersini, çekirdekli kuru üzüm ve ıhlamur yaprağını kafanıza, keyfinize göre miktarlarda koyun. toplam miktarı çaydanlığınızın 1/5'inden fazlasını doldurmasın. ketılda veya başka bir çaydanlıkta kaynattığınız suyu nevale karması üzerine dökün. 8-10 dakikalık kısık ateşte kaynatılması sırasında sevimsiz taşmaya meydan vermemek için suyu cam çaydanlığınızın 4/5'ini geçmeyecek şekilde doldurun.
cezbedici kokusu mutfağınızdan taşıp evinizin diğer alanlarındaki insanları davet eder hale geldiğinde çayınız içilmeye hazır demektir. büyük boy fincana koyduktan sonra paşa gönlünüze göre üzerine bal, limon falan da koyabilirsiniz.
çayınızı keyifle içerken, nasıl yaptığınızı da çaydan nemalanan ahaliye övünçle anlatma hakkınızı kullanabilirsiniz.
