zamanında canımın yanmasini kimselere anlatamadigim daha doğrusu anlatacak kimsemin olmadığı, allah bereket versin olanlarinda uzulmesine kiyamadigim kisiler olmasindan dolayi kagida kaleme gitmiştim.
iyi bir dinleyiciydi kagit, yalan yok kalemde hep iyi bir araci olmuştu. verdiğimi verdi aramizdan sir cikmadi. ustune eklemedi cikarmadi.
ama cevap alamadim bunlardan. icimi doksem de canimin acisi gecmezdi.
simdi madem ki hayal gucumuze biraktiniz mevzuyu,
baya dusundum de ben benim acimin canını yakacağı kimseyi bulamadim.
olmaz degil mi zaten oyle seyler
filmlerde anca, ikiz kardesler filan.
