modernsel kızlarımızca "eşcinselleri sevelim, onlara fıstık atalım" türü, anlamak ve anlaşılmaktan uzak bir zemine, "gaylere bayılıyorm yaaa her kızın gay bi kankası olmalı baaence" şeklnde oturtulduğu için, hani kendimi tutmasam neredeyse şüpheyle yaklaşacağım olaydır.
halbuki kazın ayağı öyle değildir. asla genelleme yapmadığımı belirterek, kendi deneyimlerimden hareketle konuşuyorum: "farklı" oldukları ve/veya "farklı" addedildikleri için, kendilerini çözmeye daha hevesli, okuyup yazan insanlar olduklarını gördüm şimdiye dek. yaygın kanının aksine, benim tanıdığım eşcinsel kişiler; vuruşmak için yanıp tutuşan ve sırf bu yüzden, yani çıkar için karşıcinsel kişilerle arkadaşlıklar kuran kimseler falan değildi. şanslıyım ki tanıdıklarım hep aklımı açan, kendini konumladığı yeri çoktan çözmüş, bu anlamda bayağı bir yol almış insanlardı.
bu olguya şüpheyle yaklaşılmasının sebebini düşünüyorum; yine istisnalar giriyor devreye. hoşlandığı kızdan reddi yemiş ama buna rağmen vazgeçmeyip her yolu deneyen erkek nasıl tiksindiriciyse, aynı şey eşcinseller için de geçerlidir. ısrar, insanı her durumda bozar. mevzu bahis cinsel tercihlerin farklılığı değil, ısrardır oysa ki. bekleyişteki tevekkül sinir bozmaktadır. bu da böyle bir anımdır.
