hayatı boyunca baba parası yemiş, bolluk içinde yaşamış, bir dediği iki edilmeyen ve dolayısıyla kendisini prenses zanneden bir kız tarafından yaptığım bir hareket küçümsenmişti;
ilgili akşamda kendisiyle old english pubda bir kaç kadeh yuvarlamıştık. bir kaç kadeh dediğime bakmayın, öyle çok ucuz içecekler değil, bir kaç kadeh dediğimi siz bir kaç kasa bira gibi düşünün. ben de hesabı öderken, o zamanlarda ismi geçen mekana sıklıkla gittiğim için bir ricada bulundum; fişi yemek kesebilir misiniz dedim. her ne kadar işveren olsam da cebimden çıkan parayı şirketim üzerinden çıkartmak benim için elbette daha faydalı ve mantıklı bir eylem. keriz değilim en nihayetinde, küçük de olsa değerlendirilmeyen, atıl duran bir şey benim içimi kemirir, bildiğin cimri biriyim sanırım.
herneyse, bu hatun bana yaptığım hareketin çok ucuz olduğunu söyledi. ben de kendisinin hayatında bir iş yapıp yapmadığını sordum elbette, hayır cevabını aldım. ben de kendisine hiç hak ederek, çalışarak, emek sarfederek para kazanmadığı için bu konularda söz söylemeye hakkı olmadığını, söylese bile çok da umrumda olmadığını anlattım.
