mustafa kemal'in nasıl bir asker olduğunu ufak bir hikayeyle anlatayım;
düşman kuvvetleri çanakkale'ye doğru yol almaya başladığında osmanlı komutanları çıkartmanın saroz körfezi'ne yapılacağını düşünüyordu. ve saroz'dan gelen düşmana kıyıda değil de merkezde saldırmayı düşünüyorlardı. fakat yarbay mustafa kemal öyle düşünmüyordu. çıkartmanın arıburnu tarafından yapılacağını ve kıyıda derhal müdahale edilmesi gerektiğini düşünüyordu. 24 nisan 1915 gecesi düşman saldırısı başladı. ve mustafa kemal'in tahmin ettiği gibi arıburnu tarafına çıkartma yapılıyordu. mustafa kemal'e düşmanı 1 tabur askerle karşılama emri verildi. fakat düşman çok kalabalıktı. 1 tabur askerle durdurulması imkansızdı. adeta ölüme yollanıyordu. hemen üstlerine ulaşmaya çalıştı fakat başaramadı. ve üstlerinden habersiz o meşhur 57. alay'ın tamamına düşmanı karşılama emri verdi. ordu kıyıya yürüyerek gidiyordu. düşmanın tam olarak nerede olduğu ve ne yaptığı bilinmiyordu. önlerinde mustafa kemal, arkasında 57. alay arıburnu'na doğru yürüyorlardı. alay 15 dakika dinlenme molası verdiğinde mustafa kemal, yaveri, emir subayı ve doktoru düşmanı görebilmek için ilerlemeye devam ettiler. yarbay mustafa kemal ordusunu arkasında bırakmış tek başına ilerliyordu. zor hava şartlarından dolayı atlar tırmanamamıştı ve atları da bırakmışlardı. yaya olarak devam ediyorlardı. conkbayırı'na ulaştıklarında mustafa kemal gördü ki ingiliz karaya ayak basmış, sahilde bulunan az sayıdaki türk askerleri conkbayırı'na doğru kaçmaya başlamışlar. ingilizler de arkalarında conkbayırı'na tırmanıyorlar. kaçan türk askerinde cephane yok, mustafa kemal ve arkadaşlarının atları yok ve büyük bir ingiliz gücü onlara 57. alaydan daha yakın. ve işte o an çok da iyi bir asker değil dediğiniz adam öyle bir emir veriyor ki...
düşmandan kaçılmaz. cephane yoksa süngü var. süngü tak!
az sayıdaki mermisiz türk askeri süngü takıp yere yatmıştı. ne olduğunu anlamayan ingiliz askeri de yere yattı. mustafa kemal hemen yanındakilerden birisine 57. alayı çağırması için emir verdi ve düşmana ateş etmeye başladı. yarbay mustafa kemal cephanesiz birkaç askeriyle ingilizleri durdurmaya çalışıyor, ölümle oyun oynuyordu. ne olduğunu çözemeyen ingiliz askeri ilerlemeyi durdurdu. onlar da yerde yatıyor sadece ateş ediyordu. dakikalar geçti ve 57. alay conkbayırı'na ulaştı. yarbay alaya saldırı emrini verdi. o gün kanlı bir çatışma yaşandı. 57. alay çok şehit verdi fakat ingiliz askerlerini durdurmuşlardı. ve bunu yarbay mustafa kemal inisiyatif alarak başarmıştı. o gün o yarbay koskoca bir milletin kaderiyle oynadı. o gün conkbayır'ı tutulamasaydı belki boğazlar aşılacak. istanbul işgal edilecek. ingilizler ruslar'a yardım götürebilecek ve ruslar savaştan çekilmeyecekti. 1. dünya savaşı türk milleti için daha kanlı ve acımasız olacaktı. biz ona büyük komutan derken öylesine demiyoruz. o gün verilen tehlikeli ve zekice kararları o bölgedeki hiçbir komutan veremezdi. o gün mustafa kemal orada olmasa çanakkale geçilirdi. bu yüzden mustafa kemal çok iyi bir askerdir. tarihimizde bu kadar önemli yer tutan bir karakterin hayatına dair bir şey bilmemeniz çok üzücü. lütfen okuyun öğrenin bunları. mustafa kemal'in diğer cephelerini de okuyun. ne kadar büyük bir insan olduğunu anlayacaksınız.
