Haklısın kendi gökkuşağının renklerinden biri olarak göremediğin için beni haklısın... Ama bana sorsalar o'nu sevmeyi tarif et diye... Şöyle derim bir toprağı düşünün bir ağacı bir şehri sırf alıp verdiği nefes değdiği için yeşillenen... Mavilenen gökkubbeyi sanki hayat külrengiymiş sanki heryer kömür kokuyormuş sen olmadam önce. Sahi bu kadar acizmiydim ben bu kadar kudretlimiydin sen toprağa can vermeye bunun neden bir tek ben sonuna kadar idrakine vardım. Bu cezamıydı sevapmı..
