haksızlık karşısında ses çıkaramamak değildir aslında. çünkü bu duruma giriyorsan, efendiliğimden veya aile terbiyemden diyemez bir insan. haksızlık karşısında uslüplü bir şekilde her şeyin üstesinden gelinir bence. namuslular, namussuzlar kadar cesur olmalıdır. bu cesurluk, onlar gibi davranmak zorunluluğu altına girmek değildir. o yüzden herkesi karakter anlamında bir kalıba sıkıştırmak doğru değil. yani, efendi ve aile terbiyesi almış bir insanın patlama noktasını, hareketliliğini, bazı durumlar, olaylar karşısında ki, yerine göre tutumunu iyi değerlendirmek lazım. ezik olmak ile efendi olmak arasında ki farklar çok belli aslında. bu tarzlara ezik diyenlerden önce, bu farkı siz görün ve ezik olmadığınızı, esasında tutumlu bir efendi olduğunuzu gösterin.
