atalarımızın yaşadığı savanlarda ve ormanlarda yüksek kalorili tatlılar nadiren bulunuyordu ve gıda da çok bol sayılmazdı. 30 bin yıl önce yaşayan sıradan bir avcı toplayıcının tek bir tatlı yiyeceğe erişimi vardı; olgunlaşmış meyve. bir taş devri kadınının incirlerle dolu bir ağaç gördüğünde yapacağı en akıllıca şey, bunlardan olabildiğince fazla yemekti, ta ki o yörede ki bir babun grubu ağacı ele geçirene kadar. yüksek kalorili yiyeceklerle tıkınmak bu yüzden genlerimize kazınmıştır.
bugün çok katlı apartmanlarda ağzına kadar dolu buzdolaplarıyla yaşıyor olabiliriz. ama dna mız hala savanda yaşadığımızı zannediyor. işte bugün bizim koca bir kap dondurmayı kaşıklamamızı ve bunun yanında jumbo boy kolayı hüpletmemizi sağlayan şey budur.
