artık yeni yıllardan yeni yaşlardan bir beklentim kalmadı gibi. bugün 29 yaşındayım ve hala kenarindayim hayatın. 7 sene önce 22 yasinda YAZMAYA BAŞLADIM SÖZLÜKTE. o günlerde hissettiğim iyimserligim kayboldu. hayatın istediğim gibi olamayacağını anladım. nasibime razı olmak zor geliyor. 29 yaşında mutsuz bir insanim. şükürsüz olmak ya da yaradana sitem etmek istemem ama böyle maalesef. bu yaşımı da bir rüştü onur şiiriyle kutlayayim.
ben ölsem be anacığım
nem var ki sana kalacak
ceketimi kasap alacak
pardösümü bakkal
borcuma mahsuben...
ya aşklarım
ya şiirlerim ne olacak
ya sen ele güne karşı
nasıl bakacaksın insan yüzüne
hülasa anacığım
ne ambarda darım
ne evde karım var
çıplak doğurdun beni
çıplak gideceğim.
