ilk defa böyle şeyler hisseder oldum sözlük, sanırım aşk böyle bir şey.
normalde sevmeyeceğim şeyleri, o seviyor diye sevdiğimi fark ettim. sevgimle kusursuzlaştırdım onu. gülüşü, şebekliği, sinirlenişi, trip atışı bile güzel olur mu bir insanın?
yastığa başımı koyduğumda, ve o yastıktan başımı kaldırdığımda aklıma gelen ilk şey o. sürekli ona, onu sevdiğimi söylemek istiyorum.
tabii bu kadar sevince, kaybetme korkusu da beraberinde geliyor sanırım. onu kaybetmekten, gitmesinden çok korkuyorum sözlük. o hep yanı başımda olsun, ben ona hep sevdiğimi söyleyeyim, o da gülsün.^^
