Kız anası olacak o zatı muhterem o muhteşem kibri ve egosunda bizide sevgimizide boğdu sözlük ve beni bu eyleme itti. Pişman mıyım? Hayır. Üzgün müyüm? Evet. Seviyor muyum? Malesef evet. O kadın kendi evinde kocasıda dahil herkesi avcuna almış sözlük ve müthiş bir kibir ego var. Beni yıllardır tanıyan nişanlım ise anasının izine gitmeye devam etmiş, anasının egosuna kibrine kapılmıştır.
Bakıyorum güneş yeniden doğuyor,batıyor, insanlar işe gidiyor, ölümler ve doğumlar oluyor kısacası hayat devam ediyor sözlük.
Çok sevdim, çok seviyorum ve seveceğim ama ne kendimi ne ailemi paspas edemem sözlük. Bunuda atlatırız değil mi? Allah bugünü aratmasın.
Umarım onu benim sevdiğim gibi seven birini sever ve kendine mutlu bir hayat kurabilir. Hiç yaşamamışım var olmamışım gibi, tıpkı bir duman gibi dağılırım etrafından. Tek temennim anasına rağmen onun mutlu olmasıdır sözlük ama bensiz.
edit: 10 gün oldu. Onsuz 10 gün... Evet zor ama biliyorum ki ihtiyacım olan şey zaman sözlük, zaman bana iyi gelecektir. Gene biliyorum ki hiçbir zaman tam olamayacağım, hep eksik kalacağım, hep yarım kalacağım. Biz yarım kaldık sözlük. Kavuşacaktık meşk olacaktı, kavuşamadık şimdi aşk oldu.
