Otogara giden belediye otobüsüne bindim, bavulumu çantamı bacağıma sıkıştırıp en güzelinden bir yere oturdum. Yolda uzun en az bir saat gideceğim. Neyse kulaklık takmışım arkamdan biri dürttü çıkardım hadi kızım kalkta bana yer ver dedi, şu yaşıma kadar bu cümleyi duymamla hep kalkmışımdır ama senelerin birikmişliğimi desem bir patlama noktasına geldim artık teyze başka birini kaldır benim bavullarım var dedim, hadi kalk kalk ayağım alçıda kırık ayakta duramıyorum dedi ayağına bakıyorum alçı falan yok kadın sapasağlam, neden beni kaldırıyorsun teyze başka birine söyle diyorum hala sen gençsin kalk diyor. Kalktım ama ne kalktım. Otobüsün içinde sanki miting yapıyormuşçasına bağırıyorum ezilenlerin sesiyim, 18 yaşındayım 18 yıldır otobüste oturarak gidemedim yeter artık genciz diye ölelim mi teyze ne olmasını istiyorsun dedim teyze dahil herkes kahkalara boğulmuş kadının gözünden yaş geliyor gülmekten. insanlar ellerini omuzlarıma vurup tamam kızım sakinleş falan diyor. Boy kısa minyon bir şey olunca sinirlenmemi kimse ciddiye almadı tabi. Sonuç olarak kıpkırmızı suratla bir saat yol gittim.
