Tanım: cem yılmaz'ın en son vizyona giren filmidir.
Gora'yı, Arog'u ve Yahşi Batı'yı defalarca izledim. Artık cidden replikleri ezberledim. Arkadaşlar arasında yeni bir dil oluşturduk resmen. Bu kadar sevdik benimsedik o senaryoları. Sıfatlar girdi türkçe'ye, deyimler oldu resmen. Arif gömleği, x'e programlanmak vb. Kimya hocam elementleri anlatırken "evet tahta, zoruna mı gitti?" diyebiliyordu. Ve ben gora'yı geceyarıları tekrar tekrar izlerken "bir gün gelecek ben garavel'i, erşan kuneri'yi, 216'yı yeniden beyaz perdede göreceğim" diye hayal bile edemiyordum. Bu film benim gibi hastalık derecesinde "goracı" insanlara ilaç gibi geldi.
Fakat diğer yandan kötü bir filmdi. Bütün espriler önceki filmlerle alakalıydı. Bu film kendine ait bir replik diline sahip değil. 10 sene sonra hatırlayacağımız tek replik yok. Ve en büyük eksiklik rasim öztekin. Bunun haricinde nedense Cem Yılmaz kendine çok sahne yazmış. Erşan kuneri gibi bir karakter filmin sadece 5 dakikasında var. Garavel usta'nın da az sahnesi var. Ulan koskoca Zeki Müren'e bile az yer verilmiş. Bu kadar Arif sıkıyor insanı. Çoğu kişinin favori karakteri Bob'tur Erşan'dır Arif değildir. izlenip gülünebilir ama beklentiyi karşılamayan bir filmdi. Yine de Cem yılmaz'a teşekkürler.
